At Home!!!

(I wrote this blog last December 30, 2005 in my Friendster blog.)

It's the season to be jolly (pra la la la la, la la , la la), time for you to spend more quality time with your family, to show how you love them. Pero ako, I don't have the opportunity kasi malayo ako sa kanila. At least, by emails or phone calls, nakakausap ko sila.
Buti na lang, I have families here na nagpapasaya sa malungkot at malamig na pasko ko (drama....)

Family Number One: Klongtan Family



Members:Jeanny, Ate Marife, Fritz, Francis, Bryan, Ate Pinay, Kuya Reggie, Ate Cheng, Banne

Sila ang unang umalalay sa kin nung bagong dating ako dito. The one that makes me feel happy kapag nahohomesick ako and nagpapalakas ng loob ko kapag nawawalan na ko ng lakas ng loob para makahanap ng trabaho o tumuloy sa trabaho nung mga first days ko sa school.
Kaya lang everybody must move on kaya nagkahiwahiwalay na nag lugar, may lumipat ng bahay at meron ding umuwi na ng Pinas, pero bumabalik pa rin ako sa Klongtan if I have time and actually, sa kanila aka nang-spent ng aking Pasko.


Family Number Two: Carrefour and Sansabai Girls

Members: Abigail, Joy, Caryl, Helen, Cynthia, Judith, Agnes, Joanne CG, Iche, Judith, Shayne, Joanne SG, Grace, Mishel, and Richelle

Sila ang mga kasama ko sa trabaho, and mga kapitbahay. We are working in one school name but in different branches. Ang Carrefour Girls ang mga kasama ko sa bahay ngayon. Sila ang sumalo sa akin nang minsang binitiwan na ako ng pagkakataong mahanap ang mapayapang pamumuhay dito sa Bangkok. Sa pagsalong yun, kasama na rin ang mga pangaral sa buhay na ang saya ay hindi mo makikita sa ibang tao, hanapin mo ito sa pinakasentro ng puso mo. Naging masinop ako sa dating maluhong buhay y natutuong makuntento sa mga simpleang bagay. Sila ang nagpatatag ng loob ko na harapin ang mundo ng nakataas noo kahit na ang masayang mundong inaakala ko ay nakayukong tumitingin sa'kin. Sila ang second chance ko na hanapin ang magagandang bagay at tuklasin ang ganda ng buhay ng walang hinihinging kapalit. Sila ang nagpatunay sa kahulugan ng tunay na kaibigan.

I'm very grateful that I met this type of persons, bihira ang mga species ng ganitong uri ng tao, siguro dahil alam namin na pare-pareho kaming malayo sa aming tunay na tahanan at wala nang ibang magtutulungan kundi kami-kami ring mga Filipinos dito. Tinuruan nila ako na hindi magiging madali ang mga bagay dito pero kailangan tatagan ang loob para maappreciate mo lahat ng maaachieve mo at hindi magmata sa sandaling naging maganda ang disposisyon mo ngayon.

Salamat sa inyo guys!